Կա երկու հիմնական թեզ, որքան ուզում եք ծաղկեցրեք, ամենը հիմնված է այս երկու թեզի վրա։
1․ Պայքա՛ր հանուն վառ գալիքի
2․ «Լավ» կյանք, թքած վաղվա վրա
Առաջին թեզի հետևորդները միշտ և ամենուր քիչ են լինում, որովհետև դժվար է։ Երկրորդ թեզով ապրողները միշտ շատ են, որովհետև հեշտ է:
Առաջին թեզի հետևորդները կռվում են, հաղթում են, պարտվում են, սովորում են իրենց սխալների վրա, բայց չեն հանձնվում:
Երկրորդները հարմարվում են, խուսափում են, բողոքում են, փնտրում են մեղավորներ, լքում են:
Առաջինները պատրաստ են զրկանքներ կրել՝ հանուն չտալու, երկրորդները տալիս են, որ զրկանքներ չկրեն:
Առաջինները մտածում են ապահով ու երջանիկ միջավայր ստեղծելու մասին, երկրոդները փնտրում են ուրիշների ստեղծած լավ միջավայրերը, որ գնան վայելեն։
Առաջինները պատրաստվում են պատերազմի, երկրորդները նայում են ռուսին, ամերիկացուն կամ պարսիկին։
Գիտե՛մ, ցավոտ է ընդունելը այս ամենը, բայց, ընդունենք–չընդունենք, այդպես է։
Այսօրվա քաղաքականությունը խելագարության է հասցնում առաջիններին, երկրորդները փորձում են տրամաբանություն գտնել այս ամենի մեջ։
Հ․Գ․Հայրենի լեռները ստորագրությամբ հանձնող ղեկավարը գործում է ի շահ թշնամու՝ ամեն պարագայի մեջ։ Լռողները հանցակից են:
Գեղամ Օհանյան